#Metasasiedzi - europejskie badanie zagrożeń psychospołecznych

 


14.


W roku 2015 EU-OSHA podsumowała wyniki badań drugiego europejskiego badania przedsiębiorców ESENER-2, które dotyczyło nowych i pojawiających się zagrożeń. Jego celem było wspomaganie efektownego zajmowania się bezpieczeństwem, propagowanie zdrowia i dobrego samopoczucia w pracy, zrozumienie potrzeb pracowników. W badaniu wzięły udział „osoby najlepiej zorientowane” w kwestii bezpieczeństwa, zagrożeń i ryzyka psychospołecznego. Zapytano przedsiębiorców z 36 państw, m.in. UE, Albanii, Islandii, Czarnogóry i Norwegii. Kierowano się przepisami zawartymi w dyrektywie 89/391/EWG, dotyczącej wprowadzania środków poprawiających bezpieczeństwo i stanu wdrożenia tych przepisów.

EU-OSHA badała nie tylko zagrożenia psychospołeczne, wzięła pod uwagę stosunek przedsiębiorców do zarządzania BHP, czynniki motywujące i bariery oraz czy pracownicy mogą uczestniczyć w zarządzaniu bezpieczeństwem. Ujawniono zmiany, które wynikają ze stałej ewolucji miejsc pracy. Ustalono, że aż w 21% przedsiębiorstw, ponad 1/4, to pracownicy powyżej 55 lat. Najczęściej wymienianymi czynnikami ryzyka były kontakty z trudnymi klientami, uczniami, pacjentami – 58%, męcząca, bolesna pozycja ciała – 56%, powtarzane czynności, ruchy dłoni, ramion – 52%. W 76% firm przeprowadzane są regularne oceny ryzyka, 90% z nich uważa je za przydatne, tyle samo posiadało dokumentację obowiązków i procedur BHP, w 61% przedsiębiorstw kierownicy najwyższego szczebla omawiają kwestie BHP, 73% zakładów przeprowadza liniowe szkolenia z zarządzania bezpieczeństwem, 85% jest motywowanych przepisami prawnymi, aby je prowadzić, 81% angażuje swoich pracowników w opracowywanie i wdrażanie działań, 30% deklaruje, że przeszkodą w tym jest niechęć do szczerej rozmowy, 53% uznaje, że posiada wystarczające informacje, 68% korzysta z pomocy lekarzy medycyny pracy, 63% radzi sobie z pomocą specjalistów ds. BHP, 52% korzysta z usług ekspertów ds. zapobiegania wypadkom, 16% z pomocy psychologów. W 58% firm sprawami bezpieczeństwa i higieny pracowników zajmują się przedstawiciele ds. BHP, w sektorze administracji publicznej jest to 59%.

W badaniu ustalono, że najrzadziej zgłaszanym czynnikiem ryzyka była dyskryminacja. W administracji Publicznej 76% jako czynnik ryzyka najczęściej wymienia męczącą, bolesną pozycję ciała i długotrwałą pozycję siedzącą, 63% przeznacza określony budżet na działania i wyposażenie BHP. W 35% wszystkich zakładów najczęstszym działaniem, które ma promować zdrowy tryb życia jest podnoszenie wiedzy na temat przeciwdziałania uzależnieniom od tytuniu, alkoholu i narkotyków, 29% promuje zdrowe odżywianie, 25% aktywność fizyczną poza godzinami pracy. Wśród zakładów 85% deklaruje, że posiada sprzęty pomocnicze przy podnoszeniu ciężarów w celu obniżenia występowania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych, 73% zapewnia ergonomiczny sprzęt i wyposażenie, w administracji publicznej jest to 82%.

W czasie europejskiego badania pytano, m.in. o czynniki ryzyka psychospołecznego i zakres zarządzania tym ryzykiem. Pytania motywowano znaczącymi zmianami, które zachodzą w pracy, zmianami sposobów organizacji, zarządzania, rolą gospodarczą i społeczną, ponieważ mają one wpływ na pogorszenie zdrowia i stanu psychicznego pracowników. W badaniu ujawniono, że 20% przedsiębiorców wymienia brak informacji i narzędzi jako przyczynę problemów, z czego najmniejszy odsetek występował w administracji publicznej, 33% przedsiębiorstw zgłosiło posiadanie planu przeciwdziałania stresowi, 38% pracodawców, u których występowało ryzyko, deklarowało reorganizuje pracę w celu zmniejszenia obciążenia i presji, 36% udzielało poufnych porad pracownikom, wszyscy badani przedsiębiorcy deklarowali uwzględnianie ryzyka psychospołecznego w ocenach ryzyka.

W 85% przedsiębiorstw jako czynniki motywujące do zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy wymieniono chęć dopełnienia obowiązku prawnego, 79% chciało w ten sposób spełnić oczekiwania pracowników oraz ich przedstawicieli. Jednym z powodów tych działań była ochrona reputacji, najczęściej wymieniana w państwach, które jak Polska, przystąpiły do wspólnoty europejskiej w roku 2004. Największą trudność w realizacji działań przysparzały pracodawcom złożone wymogi prawne – 40% oraz formalności – 29%.






Komentarze