11.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zdefiniowała stan dobrego zdrowia i dobrej jakości życia jako dobrostan społeczny. Zagadnienie to ujęła słowami: „Termin »dobrostan« można rozumieć jako stan, który umożliwia realizowanie własnego potencjału, radzenie sobie z normalnym stresem w sytuacjach życiowych, produktywną pracę i odgrywanie pozytywnej roli w społeczeństwie”. Promowanie dobrostanu może mieć istotny wpływ na zdrowie pracownika. Działanie sprowadza się do wprowadzenia, np.: elastycznych modeli pracy, pomoc w opiece nad dzieckiem, zapewnienie szkoleń na temat zdrowia psychicznego, bezpłatne doradztwo i wsparcie psychologiczne, wspieranie aktywności fizycznej pracowników. W każdym z wymienionych przypadków zakładany jest udział pracodawcy w życiu pracownika, wspieranie jego rozwoju i podnoszenie wiedzy. Zapobieganie zagrożeniom psychospołecznym niesie za sobą wiele korzyści dla różnych grup interesariuszy. Dla pracodawców przynosi poprawę wyników przedsiębiorstwa, niższą absencję, mniej wypadków, obrażeń, zwiększenie wskaźników retencji pracowników, zwiększenie efektywnego czasu pracy. Pracującym pomaga osiągnąć dobrostan i zadowolenie z pracy, dzięki czemu menedżerowie mają do dyspozycji zdrowych, zmotywowanych i wydajnych pracowników.
W ramach kampanii "Stres w pracy? Nie dziękuję!" położono nacisk na zrozumienie potrzeby zmiany w dotychczasowym modelu zarządzania i współpracy kadry menadżerskiej, kierowników z pracownikami. Spełnienie tego postulatu miało zapewnić wspólne działanie na rzecz skutecznego zwalczania stresu i zagrożeń psychospołecznych. Skoro do pracodawcy należy wprowadzanie i realizacja profilaktyki, minimalizowanie zagrożeń i przydzielanie pracownikom pracy odpowiadającej ich kompetencjom, to uznano, że pracodawca winien wykazywać się otwartością i wrażliwością na potrzeby i problemy pracownika oraz szukać rozwiązań. Zakłada to zrozumienie problemów pozazawodowych, co pomaga tworzyć korzystne środowisko pracy. Stwierdzono, że zasadniczą rolę w tej relacji odgrywa kierownictwo średniego szczebla, które ma codzienny kontakt z personelem i dlatego należy je zachęcać do rozwijania kompetencji w tym zakresie, czyli do tworzenia dobrych warunków psychospołecznych. Tego typu kompetencje nie są wrodzone, lecz rozwijane, wykształcane poprzez nabywanie umiejętności. O tym, czy ktoś jest dobrym liderem świadczy to, czy można uznać go za wzór do naśladowania, za kogoś kto potrafi inspirować i motywować pracowników do wykorzystywania i realizowania swojego potencjału. Taka osoba jest „otwarta na kontakty, rozumie słabe i mocne strony podwładnych”. Uznano, że „Dobry lider mobilizuje i zachęca członków do realizacji wspólnych celów. Rozwija ducha pracy zespołowej, podnosi morale i wydobywa z zespołu to, co najlepsze”.
Komentarze
Prześlij komentarz